అవునా , నిజమీనా అనిపిస్తూంది.కాని కొన్ని నిజాలు అలానే వుంటాయి.ఇంతకూ నీను చెప్పీది నాకు ఈ జాబు వచ్చి 2 సంవత్సరాలు అయ్యింది అని.
సరిగ్గా 2 యేల్ల క్రితం జాబు వస్తెయ్ చాలు దేవుధా తిరుపతి వచ్చి నావి నా ఫ్రెండ్ పెద్ది గాడివి తలనీలాలు ఇస్తాను అని మొక్కుకునే వాడిని.ఇంకా మన అమీర్ పేత్ మైత్రివనంలో ఒక కోర్సు కూడా చేరాను.
ఇంతకూ నా గూరిచి చెప్పలేదు కదా, రమణ ఇంజనీరింగ్ 2006 పాస్ ఔట్ ఎవరు అడిగినా అడగక పోయినా సిద్దార్థ విజయవాడ అని చెప్పటం నా అలవాటు(ఇప్పటికి కూడా).
ఈ స్టేట్లో అందరి స్టూడెంట్స్ లాగానే నేను కూడా ఒక సాఫ్ట్వేర్ జాబు సంపాదిద్దాం అని కలలు కంటూ మన రాజధానికి వచేసాను.కాని వచ్చిన తర్వాత తెలిసింది, దీనికి డబ్బు+తెలిసిన వాళ్లు+అదృష్టం ఈమూడు కావాలని.కాని యేమి చేస్తాము మనకు ఇవి మాత్రమే లేవు.అయినా ఒక నమ్మకం వుంది. మనకు జాబు రాక పోయినా యేదో ఒక ఇంజనీరింగ్ కాలేజీ లో లెక్చరర్ కావచ్చు అని.
నిద్ర వస్తుంది, మిగతాది ఇంకొకసారి.......
2 comments:
very good raa....manchi writer laa unnavu gaaa
cha oorike blog la meeda blog lu petti nannu pakka dova pattinchaku neevu vese veshaalannee naaku telustoone vunnayi. pedda style posu.
Post a Comment